 |
Telefonieonderzoeken
Vele van onze klanten vragen zich af waarom de gerechtelijke instanties niet meer gebruik maken van de moderne onderzoeksmethodes inzake telefonie in de belangrijke diefstal- of fraudeonderzoeken?
Het gaat daarbij niet alleen om telefoontap, maar ook over het identificeren van bijvoorbeeld GSM nummers gebruikt door de verdachten en het achterhalen wie met wie heeft gebeld.
Deze technieken kunnen een doorslaggevende rol spelen in een strafonderzoek en alleszins interessante informatie aan de recherche opleveren.
Waarom staan vele magistraten dan toch nogal terughoudend om zo’n onderzoeken te vorderen (bij de telefoonoperatoren)?
De reden hiervoor is eenvoudig terug te voeren op de budgettaire druk die op de gerechtelijke instanties rust…
Wat velen niet weten is dat de telefoonoperatoren het recht hebben (nogal royaal) vergoed te worden voor iedere inlichting die zij aan deze instanties verstrekken…
In het jaar 2004 diende de Belgische Staat aan alle operatoren te samen een bedrag te betalen van…€ 5.600.000…
Persoonlijk lijkt dit ons vrij eenvoudig op te lossen: andere actoren (zoals bijvoorbeeld privé-detectives) dienen op eerste verzoek de gevraagde gegevens aan Justitie over te maken; zonder dat er sprake is van enige vergoeding (wat wij overigens normaal vinden)
Een eenvoudige wetswijziging zou de telefoonoperatoren kunnen verplichten gratis medewerking te verlenen aan de Justitie, wanneer deze daar om vraagt via de geëigende procedures.
(bericht d.d. 11/01/07)
|
